Women In Aviation.
Kobiety w przestworzach
Jadwiga Piłsudska-Jaraczewska /1920-/
Jadwiga Piłsudska przyszła na świat 28 lutego 1920 r. w Warszawie (rodzice Józef – Marszałek Polski – i Aleksandra z domu Szczerbińska).
Zainteresowanie lotnictwem zaczęło się u niej w wieku 12 lat, gdy zaczęła budować modele samolotów. W 1937 r. odbyła szkolenie szybowcowe w Sokolej Górze koło Krzemieńca na Wołyniu. Kontynuowała je w Bezmiechowej w Bieszczadach, po kolei zdobywając szybowcowe kategorie „A”, „B”, „C” i „D”.
Jednym z jej sukcesów był przelot na szybowcu “Delfin” w 1938 r. z Bezmiechowej w Bieszczadach do Łukowa na Podlasiu – dzięki doskonałym warunkom pogodowym pokonała 270 km w ciągu pięciu godzin. Łącznie przed wojną wylatała około 100 godzin na szybowcach.
15 lipca 1942 r. Jadwiga trafiła do szkoły pilotażu początkowego IFTS (Initial Flying Training School). Rozpoczęła pracę pilota rozprowadzającego, latając na Magistrach, Hartach i Fairchildach. Po około 100 godzinach spędzonych w powietrzu trafiła do szkoły pilotażu zaawansowanego AFTS (Advanced Flying Training School), Posiadała uprawnienia do prowadzenia lekkich samolotów dwusilnikowych, takich jak Anson, Dragon Rapide i Oxford. Piłsudska była jedną z 17 polskich pilotów, w tym jedną z trzech Polek w całym Air Transport Auxiliary.
Jej łączny nalot wyniósł 312 godzin i 35 minut i podczas półtorarocznej służby nie miała żadnego wypadku lotniczego.
W opinii wystawionej przez brytyjskich przełożonych w listopadzie 1943 r. oceniono ją jako „niezwykle obiecującą pilotkę o umiejętnościach powyżej przeciętnej”.
Powrót
